Orang-utans in Sepilok

Zaterdag 17 november: Heel vroeg ons bed uit (om 4.30 uur), de koffers worden om 5.00 uur opgehaald en wij hebben alleen onze handbagage met daarin de nodige spullen voor 2 dagen. We krijgen een ontbijtpakketje mee (buffet is zo vroeg nog niet open) en worden naar het vliegveld gebracht. Daar zitten ca. 30-35 mensen in spierwitte kledij al in de wachtruimte, kompleet met hoofddoekjes, jurken en hier en daar een witte kepi of tulband. Wat het moet voorstellen is ons een raadsel, maar het zijn er wel heel erg veel, vast een sekte of zo. Ze hebben ook allemaal dezelfde koffertjes bij zich. We distantiëren ons van deze witte vleermuizen en eten in alle rust ons ontbijtje op, voor we in het vliegtuig naar Sandakan stappen. De vlucht duurt maar 40 minuten en als we aankomen in Sandakan wacht ons een menigte van honderden moslims op, waartussen wij onze Foxgids nog net kunnen ontwaren. De menigte blijkt voor de witte vleermuizen te komen, zij hebben blijkbaar een reis naar Mekka gemaakt en worden nu warm onthaald door hun gemeenschap. Onze gids Abbas zorgt ervoor dat onze koffers worden opgeslagen op het kantoor van de reisorganisatie en dan gaan we in een grote bus met nog wat andere buitenlandse toeristen op weg naar het Orang Utan opvangcentrum van Sepilok voor de voedertijd van 10.00 uur. In dit opvangcentrum worden gevonden orang-utans getraind om weer in het wild te kunnen worden uitgezet. Hiervoor hebben zij vele jaren nodig, want een orang-utan blijft de eerste 7-8 jaar nog bij zijn moeder. De meeste orangs die er zitten zijn jonger dan dat (ca. 4-5 jaar) en dus nog niet klaar voor de wildernis. Zij worden 2 x per dag bijgevoerd op het platform, maar leven verder wel vrij in de jungle. Als er veel voedsel te vinden is in het bos komen ze waarschijnlijk niet, maar wij hebben geluk: al voor 10 uur komen de orangs aangeslingerd via touwen en al gauw zijn het er een stuk of 7. Wat een machtig gezicht is dat! Sommigen gaan echt “hangen” om foto’s te laten nemen, anderen storten zich meteen op het fruit dat wordt aangeboden. Ondertussen mengen zich ook de makaken op het platform, want als er iets makkelijk te halen is, zullen ze het niet laten. De orangs hebben het niet zo op de makaken en deze op hun beurt zijn ook wel bang van die grote soortgenoten, dus stiekum wordt hier en daar een stukje appel of banaann meegepikt. De orangs krijgen ook nog melk en slobberen het tevreden op. Na ca. 30 minuten verdwijnen ze weer stuk voor stuk de jungle in. Wat was dat gaaf om mee te maken, ook al zijn ze dan nog niet in het wild. We stappen weer in de bus en rijden naar de jeti (aanlegsteiger) in Sandakan, waar onze boot vertrekt die ons naar de River Lodge brengt. We hebben een overdekte boot, waar je zijlings in zit en varen het eerste stuk over zee. Daarna gaan we een bruin modderige rivier op en varen nog minstens een uur verder. De boot is snel en de wind waait ons om het hoofd, zodanig dat haast iedereen hoofdpijn ontwikkelt. Onderweg stoppen we voor de lunch en na een uurtje varen we nog eens ca. 1,5 uur verder tot we bij onze River Lodge in Sakau zijn. Daar krijgen we onze huisje toegewezen, behoorlijk benauwd met alleen een ventilator aan het plafond. Na wat tijd om te acclimatiseren, gaan we om 17.00 uur onze eerste rivercruise maken. Je kunt je hier alleen maar per boot verplaatsen, wegen (en dus ook auto’s) zijn er nauwelijks. Tijdens de cruise ontpopt onze gids Abbas zich als een ware natuurkenner met heel scherpe ogen. Hij laat ons de Proboscis apen zien (neusaap die alleen op Borneo voorkomt), makaken en diverse soorten neushoornvogels (hornbills). Wonder boven wonder komen we zowaar 1 orang-utan in het wild tegen!! Orangs zijn solitair, dus als je er al 1 ziet, is die ook in z’n eentje. Hij/zij zit helemaal boven in de boom, en is moeilijk te fotograferen, maar wat een ervaring is dat. Eerst zie je ze bij de opvang, en daarna ook nog eens een wilde! Onze dag kan niet meer stuk! Wat een heerlijke dag is dit!! ’s Avonds gaan we eten, zowel de vrouwen als de mannen moeten een sarong dragen, die op het bed voor ons klaarligt en dan op tijd naar bed, want het was best een lange dag.