Stanley Park, Vancouver

Een heerlijk zonnige dag vandaag in Vancouver. We hebben besloten om het Stanley park met een bezoek te vereren. Stanley Park ligt in het noorden van Vancouver en beslaat ruim 400 hectare, heeft meren en bossen en een apart wandel- en fietspad. Het ligt een eind weg van ons hotel, maar de afstand is redelijk beloopbaar. Toch besluiten we even te informeren bij de receptie wat de makkelijkste manier is om er te komen. Het blijkt dat het hotel een shuttle bus verbinding heeft naar het park (gratis) en de welwillende chauffeur besluit om ons meteen maar in te laden en ons weg te brengen, lekker makkelijk, want lopen zullen we vandaag nog wel genoeg. Na een kwartiertje rijden zet de man ons af in het park bij het rosarium. Aangezien wij daar niet echt belangstelling voor hebben, gaan we lopend richting totempalen, die gezellig met z'n allen bij elkaar staan. De beelden op elke totempaal hebben een bepaalde betekenis, getuige de verschillende informatieborden bij de palen. Op het moment dat wij eraan komen, worden ze juist geimpregneerd met een of ander stinkend goedje, dus wachten we geduldig tot het moderne karretje opschuift naar de volgende totem, zodat hij niet per ongeluk ook op de foto wordt gezet, tenslotte hebben we de hele dag de tijd om hier door te brengen.
We lopen langs de rand van het park met aan de ene hand de baai, aan de andere hand bossen. Na verloop van een aantal kilometers, besluiten we een trail te lopen richting Beaver Lake. Dit meer is volgegroeid met waterlelies en andere waterplanten. De trail loopt door het bos en zodra je van het verharde wandelpad langs de baai af bent, komt de stilte van het bos je onwerkelijk over. We lopen nog een trail en hebben intussen wel trek in koffie/thee met een hapje. We nemen een route die uitkomt bij het Theehuis, maar dat is zo'n chique tent, dat we ons afvragen of ze hier überhaupt wel gewone koffie/thee serveren, want op de menukaart komen ze niet voor. Aangezien we ook moeten plassen, gaan we toch maar naar binnen. Gelukkig hebben ze er wel koffie/thee én een toilet, dus dat komt mooi uit. Na deze break lopen we een stukje verder en zien een simpel tentje waar ze broodjes hotdogs en hamburgers verkopen. Dan hier maar een hapje. Daarna lopen we nog een andere trail richting Lost Lagoon en tot onze verrassing komen we hier wilde wasberen (racoons) tegen!! Zo leuk om ze in het wild te zien, alleen zo jammer dat er weer zo nodig iemand rondloopt die ze voert met brokjes kattenvoer! Het zijn wel wilde dieren, maar naar ons idee loopt die man hier dagelijks rond om ze te voeren, wat dus hartstikke verboden is. Afijn, om foto's te maken is het wel makkelijk natuurlijk! Een van de racoons besluit om het water over te steken voor nog meer voer en gaat al zwemmend naar de overkant.
Na al die kilometers door het bos hebben onze voeten het wel weer gehad voor vandaag, want we moeten ook nog lopend terug naar het hotel, wat zo'n kleine 5 kilometer zuidwaarts ligt. We lopen in een rustig tempo terug naar het hotel, onderweg nog even stoppend bij Tim Horton voor een latte mocha en muffins. Ze verkopen er normaal gesproken ook strawberry ice frappé lemonade (voor Joyce), maar deze mini-Tim natuurlijk weer niet, jammer! De chocolade muffins nemen we mee voor bij de koffie vanavond. We koken weer zelf (couscous, broccoli in kaassaus en kipschnitzels) en vragen nog even na bij de balie of mijn pakje scrapartikelen uit USA al is gearriveerd. Helaas is dat niet het geval en ik ga het ergste vrezen. Als hij er morgen of zaterdagochtend nog niet is, is mijn hele plannetje mislukt en moet het hotel het alsnog naar Nederland sturen (op mijn kosten). Met het track&trace nummer wat ik heb, kom ik niet verder, dus heb ik Simon Says Stamp maar vast gemaild, of ze kunnen nagaan waar mijn pakje is.
Morgen gaan we de Capilanobrug bezoeken, een hele lange hangbrug! Echt iets voor Joyce (lichte hoogtevrees??)