bij de Iban

Vrijdag: we rijden met de bus over een zeer hobbelige weg vanaf Kuching. Onderweg stoppen we bij een orang oetan opvang waar de apen om 9 uur op het hoofdplatform worden bijgevoerd. De kans dat we ze zien is klein, ze worden er nl. getraind om in het wild te overleven. Als ze genoeg eten kunnen vinden in de jungle komen ze niet voor de bijvoedering op het platform. Inderdaad laat geen enkele aap zich zien, wel wat eekhoorntjes, maar dat is het dan wel. Beetje jammer, maar ja, dat is de natuur. We rijden verder naar een locale markt met fruit, groente en vis. Er staat ook een bak met dikke, levende rupsen a la eetproef van Expeditie Robinson, van die soort waar je eerst de kop van moet afbijten, bbbrrrrr. We eten wat onderweg en kopen nog wat kadootjes voor de Iban stam, lollies, chips en ballonnen. Dan komen we bij de Jeti (aanlegsteiger) aan en stappen via een modderige kade in een smalle snell boot met motor. De zwemvesten gaan aan en we varen ca. 30 minuten over een bruine rivier. Bij de Iban staan ze al op ons te wachten met een gong. We krijgen rijstwijn als welkomstdrankje en komen in het longhouse waar 37 families bij elkaar wonen, ieder met hun eigen kamer waar ze koken, eten en slapen. Schoenen en sokken moeten uit en we lopen wat rond en krijgen thee. Oveal mogen we foto's maken. Dan is het tijd om te eten. Lim, onze gids en Matthew (gids van een paar Duitsers) hebben gekookt, rijst, kip, garnalen, paksoi, bootjes en bloemkool/broccoli/wortel/mais. Erg lekker en vers allemaal. Na het eten wordt er de traditionele welkomstdans gehouden in kostuums en natuurlijk moeten wij ook meedansen. Tja, dan offer je je maar op en staat voor paal. De kadootjes worden overhandigd en op de grond uitgespreid in 37 groepjes (voor elk gezin 1 groepje) en dan is het graaien voor de Iban. Alweer gaat de rijstwijn en zelfgestookte whiskey rond. Het is verstikkend heet in het longhouse en ook de muggen hebben hier vrij spel. Mijn benen worden lekgestoken en mijn ene been zwelt op als een olifantspoot. Gelukkig weten de Iban mij te masseren, maar dat doet zo'n pijn, dat ik zowat tegen het plafond vlieg. Veel helpen doet het ook niet, zodat ik op een stoel mag zitten in plaats van op de grond. De honden en katten lopen ook vrij door het longhouse. Toiletten zijn er wel (met zowaar echte potten) maar doortrekken werkt niet. Daar moet je dus een emmertje water ingooien. Rond 22.00 uur is het tijd om te slapen. Er worden matrasjes neergelegd, waar een klamboe omheen gaat en er zijn kussens en lakens. De matrassen zijn echter zo dun, dat het lijkt alsof je op de houten vloer ligt. Met alle rijstwijn en thee in de buik wordt het 's nachts minstens 3 x opstaan om het toilet op te zoeken. Erg handig, midden in het donker een stenen trapje af (op blote voeten) en honden die je tegenkomt. Gelukkig hadden we wel een zaklamp, maar echt makkelijk is het niet. Ik schrik van een geluid, grijp me vast aan de leuning en krijg prompt een splinter in mijn vinger. En nog steeds is het heet, jeukende muggenbulten en een zeer been wat niet echt mee wil werken. Afijn, om 2 uur snachts beginnen de hanen alweer te kraaien en om half 6 staan we van ellende maar weer op. Rob waagt een poging om te douchen met koud regenwater, ik was me maar bij een stromend kraantje. Het ontbijt is goed, behalve nasi is er ook brood, omelet (van verse eitjes) gebakken banaan en thee/koffie. Er staat een wandeling rond het longhouse op de planning, Rob gaat mee, ik niet want mijn been doet te veel pijn. Achteraf maar goed ook, want op de wandeling werd Rob vergezeld door opnieuw muggen. Om 10 uur komen ook Fred en Jane bij het longhouse aan en het hele welkomstritueel speelt zich opnieuw af (rijstwijn,, dansen, kadootje). We krijgen nog een demonstratie blaaspijp schieten en om 13.00 uur gaan we weer terug met de boot.
Dan rijden we nog een stuk met de bus, om in de volgende boot te stappen die ons naar het Hilton Bintang Ai brengt.
Wat een verademing, gewoon weer een hotel, met douche, toilet en een fatsoenlijk bed. Ik spring meteen onder de douche en duik dan voor een paar uur m'n bed in. Om ca. 18.00 uur begint het te hozen (het is moesson tijd) en dat gaat de hele nacht door. Gelukkig kunnen we van onze kamer overdekt het restaurant bereiken en we hebben heerlijk gegeten (bbq vlees) met de nodige bijprodukten. Er was ook saté, Fred vraagt voor de gein of er geen satésaus is en prompt komt er vanuit de keuken een sauskommetje pindasaus. Bij de saté was die echter niet te eten, want het was vissaté. We sluiten af met 3 bolletjes ijs.
Na een lekkere lange nacht slaap, ontbijten we om half 9. Opnieuw super, het brood wordt voor je geroosterd, er worden ter plekke omelets gebakken en er is kaas, worst, pindakaas, jam, honing, maar ook rijst en aanverwanten. Keuze te over. We gaan weer met de boot terug en rijden met de bus helemaal terug naar Kuching, waar onze koffers zijn opgeslagen in het hotel waar we 2 dagen eerder zijn vertrokken. Onderweg wordt er nog een stop gemaakt voor koffie, we bezoeken een peperplantage en gaan lunchen bij een resort met een mooie waterval. Rond half 5 zijn we weer in ons hotel, waar Rob en ik nog een rondje maken langs de winkeltjes. Daar komen we ook de Duitsers weer tegen, die ook bij de Iban hebben geslapen, gelijk met ons. Jane had 2 dagen geleden een winkeltje gespot waar ze lintjes verkochten, maar die hebben we niet kunnen vinden. Nu zitten we aan de thee en over 3 kwartier gaan we uit eten. Morgen om 9 uur vertrekken we richting vliegveld voor onze vlucht naar Mulu, waar we 2 dagen zullen verblijven. Daar maken we een tocht met een boot de jungle in om grotten te bezoeken. Hopelijk hebben we er ook internet, zodat we het blog weer kunnen bijwerken. Ik ga alvast maar weer Deet smeren, want die muggen ben nu wel weer zat.
Tot gauw!
@ Carla: hoe ging de operatie??