Verrassing

Zondag 17 maart: Onze laatste dag in Rincon de la Vieja is aangebroken. Vandaag staan we vroeg op ( early birds, hoe toepasselijk) omdat Vincent met ons op zoek wil naar de toekan, die vaak op het terrein van de lodge blijkt te zitten. Om 6 uur 's ochtends verzamelen we bij de receptie en we lopen richting open veld, wat omzoomd is door hele hoge bomen, ideaal voor een toekan, omdat die zowel vruchten als insecten, maar ook kleine hagedisjes eet. Met 17 paar ogen speuren we de boomtoppen af, maar helaas, geen toekan te bekennen. Dan gaan we richting de jungle waterglijbaan. Onderweg komen we nog een mot-mot tegen. Langs het pad naast de waterglijbaan staan een boom met een holte erin waarin een toekan-nest zit. Als we er aankomen blijkt er wel degelijk een toekan in de boom te zitten, maar een van de groepsleden flitst bij het fotograferen, en de toekan geeft ons het nakijken, jammer maar helaas, dat kunnen we wel vergeten. Teleurgesteld lopen we terug om te ontbijten. Een aantal mensen uit de groep gaat hierna ziplijnen en de meeste partners gaan mee om te kijken en foto's te maken. Wij zijn eigenwijs en gaan op eigen houtje wel op zoek naar de toekan. We lopen terug naar waar het nest in de boom zit en staan een tijdje rustig te wachten. Er is echter niks te beleven. Net op het moment dat we willen vertrekken, komt er een prachtige toekan aangevlogen. Ademloos hebben we gekeken en gefotografeerd, wat een mazzel hebben we. De toekan is prachtig: zwart lijf met rode stuit, gele borst met een rood randje en een limoengroene snavel met oranje streep en een paarse punt. Zolang we geen geluid maken blijft het dier zitten en eet af en toe een besje. Ook toekan nummer 2 (vrouwtje?) is gearriveerd en verdwijnt onmiddellijk in het nest, de andere (mannetje, denken wij) houdt de omgeving scherp in de gaten. Onze dag kan niet meer stuk, niemand heeft de toekan op de foto maar het is ons wel gelukt. Na een uur of zo houden we het voor gezien en lopen hetzelfde pad terug. Als kers op de taart komen we daar een groep van zo'n 20-25 neusbeertjes tegen, die al rondscharrelend op de bosgrond eten lopen te zoeken. De groep is schrikachtig, want bij het minste of geringste geluid schieten ze een meter de boom in om er vervolgens weer net zo snel uit te komen als het "gevaar" geweken is. Zo leuk om te zien!!!  Wat een geweldige dag is dit!! We gaan terug richting receptie en langzaamaan komen er ook steeds meer leden van de groep terug van het ziplijnen. We vertellen ze van de toekan en dan wil iedereen terug naar het nest voor foto's....
Onze bus wordt half 11 ingeladen en dan rijden we naar Liberia, waar we kunnen lunchen en pinnen of boodschapjes doen. Daarna is het nog ca 2 uur naar Samara, onze verblijfplaats voor 2 nachten. We maken nog een kleine tussenstop in Nicoya, waar we allemaal een ijsje eten. Inmiddels loopt de temperatuur flink op. We zitten aan de Pacific coast en vanmiddag was het hier 38 graden in de schaduw! Snoeiheet, niet echt leuk meer. Morgen nog zo'n hele hete dag door zien te komen voor we verder reizen. De dag wordt afgesloten met een lekkere pizza.