Manuel Antonio a very slothy day

rijdag 22 maart: vroeg op vandaag. Vincent heeft voor iedereen hetzelfde ontbijt geregeld (ipv a la carte ontbijt) om 6.30 uur, want hij wil binnen 20 minuten vertrekken omdat er altijd een superlange rij bij de ingang van Manuel Antonio staat. Het park gaat om 7 uur open en we hebben al kaartjes. Net voorwe willen bertrekken verschijnen er een aantal doodshoofdaapjes bij het hotel. Die hadden we nog niet gezien enja, ook die moeten op de foto. Uiteindelijk vertrekken we om 7 uur naar het park, waar al een giga rij staat te wachten om naar binnen te gaan. Onze gids Lenny staat al voor ons in de rij en we schuiven met 10 man aan tussen de wachtenden.  De groep Amerikanen achter ons is daar echter niet van gediend en hun gids begint luidkeels te protesteren, dat het niet 'fair' is om voor te kruipen. Lenny geeft geen krimp "I'm just holding the line for my group", maar de andere gids maakt zich steeds kwader en haalt zelfs de politie erbij. Die hoort de ruziezoekende gids eens aan, haalt zn schouders op en denkt: zoek het lekker zelf uit. Blijkbaar is het heel normaal dat de gidsen een plekje in de rij innemen totdat hun groep arriveert, soms heb je mazzel en is de groep klein, soms is de tussenvoegende groep wat groter. Per dag mogen er maar 1200 bezoekers naar binnen en alle rugzakken worden gecontroleerd op meegebrachte etenswaren. Dat is dan ook de reden waarom je zo lang in de rij staat voor je binnen bent. Alle commotie was uiteindelijk om niks, maar de Amerikaanse gids heeft tot aan de ingang stampij lopen maken over hoe oneerlijk het wel niet was. Terwijl we wachten, komen er een paar capucijneraapjes via de electriciteitskabels naar beneden, op zoek naar etenswaren. De een gaat er met een halve rol chocoladekoekjes vandoor, de ander vindt een zakje ananas in de vuilcontainer. Als we binnen zijn staan er meteen al groepen stil op het wandelpad vanwege een luiaard. De verrekijker van Lenny is supersterk en we mogen om beurten kijken of via de lenzen een foto maken met de telefoon. Het hele park is vergeven van de luiaards, we hebben er zeker wel 10 gezien, zowel 2- als 3 tenig, mannetjes, vrouwtjes en baby's. Heel weinig vogels, alleen een mooie mot-mot en een goed gecamoufleerde nachtzwaluw. Verder wat aapjes, een wenkkrab, aguti, wasbeer en wat insecten. Grootste attractie was wel een moederluiaard met baby.  Ook zijn we nog even langs het strand gelopen, maar het is zo warm dat iedereen na 3 uur compleet doorweekt is. Na de tour van 3 uur mogen we nog tot 16 uur op eigen houtje in het park blijven, maar na een broodje en wat drinken besluiten we toch maar met de openbare bus naar het hotel te gaan, zodat we kunnen douchen. We betalen 350 colonnes aan de buschauffeur, die natuurlijk onze uitstaphalte voorbijrijdt. Uiteraard hebben we op de stopknop gedrukt, maar de man heeft het te druk met kletsen. Pas na 3 x drukken heeft hij door dat hij dan ook moet stoppen, dus we zijn ons hotel alweer voorbij en moeten teruglopen in die hitte. Onze airco staat op 23 graden, wat een verademing is dat als je de kamer binnenstapt. Snel douchen en de doorweekye kleding in de zon te drogen hangen. Om 17 uur komen we bijeen bij het zwembad om de plannen voor het diner en voor morgen te bespreken.