Sarapiqui

Zaterdag 23 maart: vandaag is weer een reisdag, want we verkassen van Manuel Antonio weer naar de Caraibische kant van het land, naar Puerto Viejo de Sarapiqui. We vertrekken wat vroeger dan oorspronkelijk gepland, want twee mensen in de groep zijn ziek en daardoor moeten we waarschijnlijk wat vaker een toiletstop maken. Het ontbijt is vandaag a la carte en om 8 uur stappen we weer in de bus. De eerste korte stop is bij het winkelcentrum waar we twee dagen geleden ook waren, zodat er even wat pillen gehaald kunnen worden bij de apotheek. We doen meteen inkopen voor een snelle hap als lunch, want dan hebben we straks meer tijd voor de kolibrituin. Uiteraard stoppen we ook bij de zgn krokodillenbrug over de Tarcoles rivier, waar zo'n 15 krokodillen op de zandbanken liggen. De rit gaat verder via de hellingen van vulkaan Poas, een mooi landschap en de temperatuur is hier een stuk aangenamer, zo'n 25 graden ipv 38 graden zoals aan de Pacific kant. We stoppen bij een koffiehuis van een koffieplantage en bestellen hier een cappuccino clàssico. Deze smaakt prima, in tegenstelling tot die van het diner gisteren, want dat was meer een latte macchiato met koude melk. Niet vies hoor, maar zeker geen cappuccino.
Bij de lunchstop eten we snel onze gekochte croissantjes op en hebben dan tijd om de kolibri's op de foto te zetten, die hier in de aangelegde tuin worden gevoerd met suikerwater. Het is lastig om zo'n snel klein vogeltje goed in beeld te krijgen, maar heel soms zit hij even stil om hem vast te leggen op kamera. Dan rijden we weer verder en komen bij de Angel waterval waar we ook even foto's kunnen maken. Op de hellingen van de vulkaan is de grond zeer vruchtbaar en er wordt dan ook veel fruit geteeld. Ik koop ruim een pond aardbeien voor 3 dollar die we met de hele groep lekker opeten. Dan is het nog een klein uur naar onze lodge in Sarapiqui, waar ze een prachtige tuin hebben. Tijdens de kamersleutelverdeling zie ik al een soort toekan boven ons hoofd zitten en als we onze koffers op de kamer hebben staan, gaan we de tuin in. Andere leden van de groep hebben al meer toekans gespot en Joyce en ik weten ook de chacalacca (soort renkoekoek) te spotten. Ook zien we nog twee soorten toekans en vinden zowaar het aardbeiengifkikkertje, rood lijfje met jeansblauwe pootjes. Die zit echter zó diep in een boomstam, dat hij niet te fotograferen is. Morgen wagen we een nieuwe poging. We vertrekken om 18 uur voor een cocktail en het diner bij de Ara Ambigua lodge/restaurant. Hier nemen we ook vast afscheid van onze chauffeur Albis met een envelop met inhoud. Hij brengt ons morgen nog naar de boot voor Tortuguero en mag dan eindelijk naar huis om zijn nieuw geboren kleindochter Isabella op te zoeken. Aan het restaurant zit een soort tuin vast waar de roodoogboomkikker te vinden is en we doen ons best om het beestje op de foto te zetten, echter zonder flits valt dat nog niet mee. Rond 21 uur zijn we weer bij onze lodge, we douchen nog even en gaan dan slapen. Morgen weer vroeg op, (half 6) voor kikkertjes en toekans, 7 uur ontbijt en 7.45 uur vertrekken we weer voor de laatste etappe naar Tortuguero.